Afyon Nedir

Afyon haşhaşından elde edilen ve uyuşturucu özelliği taşıyan maddeler arasında afyon sakızı, morfin, kodein, eroin, metadon gibi maddeler sayılabilir. Afyonun karşılığı “opium” dur. Afyon ve benzeri maddelerin tümüne “opioid” adı verilmektedir. Afyon haşhaşı dünyada en çok Afganistan, Pakistan, İran gibi ülkelerde yetişmektedir. Bu ülkelere kısaca “Altın Üçgen” ya da “Altın Hilal” de denmektedir. Afyon haşhaşı ülkemizde de yetiştirilmektedir. Afyon ekimi özellikle Afyonkarahisar, Burdur, Denizli, Isparta, Kütahya illerinde yapılmaktadır.

Afyon haşhaşı ile bir tür esrara verilen “haşiş” ismi karıştırılmamalıdır. Haşhaş bitkisine latincede “Papaver Somniferium” denir. Afyon bu bitkiden elde edilir. Halk arasında “kelle” adı verilen olgunlaşmış haşhaş kapsülü çizilince beyaz, yapışkan bir sıvı ortaya çıkar. Bu sıvı bir süre sonra koyu kahverengi olur. Buna “Afyon Sakızı” adı verilir. Afyon türevlerinden en eskisi ve eskiden halk arasında sık olarak kullanılanı afyon sakızıdır. Afyon sakızı çiğnenerek kullanılır.
 
Afyon bitkisinden 20 çeşit alkoloid üretilmektedir. Afyon haşhaşından çok çeşitli biçimlerde yararlanılabilir. Haşhaş tohumundan ekmek, pide, tatlı, helva yapılır, haşhaş yağı yemeklik yağ gibi kullanılabilir. Bu yağdan boya ve sabun sanayisinde de yararlanılabilir. Küspesi ise yem olarak kullanılmaktadır.
 
Afyon kozası: 

Afyon kozasının kendisi bir uyuşturucu bir madde değildir, fakat afyon, morfin, eroin ve kodein gibi afyon türevlerinin elde edildiği bir kaynaktır. Bu, yıllık olarak işlenen dört çentikli çiçekler üreten iki dört ayak yükseklikte bir bitkidir. Bu çiçekler beyaz, pembe, kırmızı, menekşe veya mor renkte olabilirler, fakat temel renk beyazdır. Yapraklar, geniş düz ve gümüşi parlaklıkta yeşildir.

Afyon kozasının başı veya kapsülü, şekil olarak kabaca yuvarlak olup, tepeden aşağıya doğru oval şekline bürünür; koza olgunlaştığı zaman bir fındıkla kütük bir portakal arası büyüklüktedir ve tepesi etrafında tüylü bir yaka kısmı vardır. Koza diğer maddelerden başka, pastalarda veya tatlılarda kullanılabilen ve lezzetli yağının esansının çıkarılması için bitkinin tohumlarını da ihtiva eder (BM, 1975).
 
Ham afyon: 

Kapsül çizildiği zaman (çizme işlemi çiçeklerin çentiklerinin düşüşünden takriben on gün sonra yapılır), biraz süt- görünüşünde yapışkan bir sıvı akmağa başlar. Bu sıvı kuruduğu zaman, kahverengine dönüşür ve sertleşmeğe başlar. Bu kapsüller kazınır ve bilhassa küfe benzer bir halde kapların içerisine toplanır. Daha sonraları, bu madde daha fazla kuruyunca, daha koyu bir renk alır. Özellikle bir toprağın iç kısmı yumuşak, yapışkan ve koyu kahverengi kalırken, dış kısmı yarı kahverengi, kuru ve kırıntılı bir halde olur. Bununla beraber, bazen bütün bir kütle yapışkan yumuşak ve hemen hemen siyahtır. Bu ham afyondur.

Bunun kuvvetli, daha ziyade hasta edici, biraz amonyağa veya bayatlamış üreye benzer bir kokusu ve çok acı bir tadı vardır. Ambalaj malzemeleri büyük ölçüde değişir, fakat normal olarak, afyonu nemli halde muhafaza etmeye yardım etmek üzere selofan veya plastik ambalajlardan oluşur. Bunlar bir iç ambalaj olarak kozanın yapraklarını da ihtiva edebilirler (BM, 1975).
 
İşlenmiş afyon:

İşlenmiş afyon, ham afyonun sigara halinde içilmesi veya yenilebilmesini mümkün kılmak üzere, pişirme ve mayalama gibi izafeten basit işlemlerden geçirilmiş şeklidir. Afyon çubuklar, levhalar veya bloklar haline getirilebilir veya teneke kutular veya kavanozlarda ambalajlanabilir. Çubuklar, genellikle ince 20 cm, uzunlukta, düz, yumuşak ve dokunulunca hafifçe yağlı hissini veren kahverengi veya altın sarısı renktedir. Bunlar kâğıda tek tek sarılıp ambalajlanabilir ve daha sonra paketler haline getirilebilir.

 Levhalar veya bloklar, ekseriya aynı ağırlıktadır, muslin tipi beze ve plastik kılıflara sarılarak ambalajlanır. Afyon, sigara halinde içildiği zaman, daha önce bunu koklamış bir kimsenin tanımasının kolay olacağı, kuvvetli ve tatlı bir koku meydana getirir (BM, 1975).
 
Yanık afyon:

Afyon, sigara gibi içildiği zaman, bunun birazı piponun üzerinde veya içerisinde kalır. Bu, yanık afyondur; ki bu da normal içimlik afyondan daha yüksek derecede morfin özü ihtiva eder. Bu, genellikle, daha sonra tekrar içilmek üzere ya tek başına veya taze afyonla karıştırılarak kullanılır.
 
Afyon posası:

Yanık afyon su ile karıştırılarak kaynatabilir ve daha sonra da süzülebilir. Süzgeçte kalan katı madde afyon posasıdır. Bu biraz morfin ihtiva edebilir, fakat normal olarak bu madde değersiz addedilir. Bu madde, küçük kömür taneciklerine benzer ve siyah renkte olup, katı ve taneciklidir.
 

Afyon bileşimleri:

Kafurlu afyon ruhu (“ağrı dindirici” olarak da isimlendirilir) gibi bazı tıbbi afyon bileşimleri ve ampuller içersinde afyon alkaloidi karışımları da ara sıra suistimal edilebilir (BM, 1975).
 
Afyon kullanma yöntemleri: 

Bir sevk maddesi olarak afyon, orijinal olarak yenilmekte veya mayi olarak içilmektedir; bununla beraber son iki yüzyıldan beri afyon keza sigara şeklinde de içilmiştir. Modern çağlarda, afyon bilhassa bir defa da bir veya iki küçük hap halinde yenilerek de kullanılmaktadır. Afyonu su içinde eritip daha sonra bu bileşimi deri altına zerk etmek de mümkündür. Afyonu sigara halinde içmek için bir hap, ısınıncaya kadar bir maşa arasında veya iğne ile küçük bir ateş üzerinde bir süre tutulur, hap ısınınca bir pipo içindeki deliğe getirilir ki buradan da dumanlar içicinin akciğerlerine doğru gitmek üzere emilir.